De nieuwe voorzitter stelt zich voor

Dat klinkt best stoer, zo’n aanhef boven dit stukje... maar inderdaad mag ik mij sinds de afgelopen ledenvergadering de voorzitter noemen van onze club. Voor wie daarbij niet aanwezig was, stel ik me graag nader aan jullie voor.

Ik ben Harold Potgieter, 59 jaar jong en geboren en getogen in het mooie Hardenberg. Al vele jaren gelukkig getrouwd met Irene en samen zijn we de ouders van Lotte en Sjors.

In het dagelijks leven ben ik werkzaam als docent maatschappelijke zorg bij ROC het Alfa-college. Voor mijn overstap naar het onderwijs was ik bijna dertig jaar werkzaam in de zorg in diverse functies. Ik mag nu op deze wijze een mooie rol spelen in het opleiden van vakmensen in mijn voormalige werkveld. Zoals jullie wellicht weten is dat hard nodig, en ik doe dat dagelijks met veel plezier.

In mijn vrije tijd besteed ik veel tijd aan onze gezamenlijke hobby en voornaamste bijzaak van het leven: het sportief fietsen. Zowel op de weg als in bos of veld, maak ik jaarlijks toch wel duizenden kilometers. Jullie kunnen me ook elke dinsdagavond ontmoeten tijdens de toeravonden, waar ik al geruime tijd wegkapitein ben van groep 2. Ik vind het altijd leuk om jaarlijks ergens een stevig doel te hebben waar ik dan een beetje naartoe werk. Dat helpt ook in de motivatie als die soms op een druilerige herfstdag wat moeilijk te vinden is. Zo heb ik inmiddels een aantal cyclo’s gefietst, zoals La Marmotte, maar ook van de 200 km MTB-tochten hangen de stuurbordjes tussen de verzameling op het prikbord. Voor dit jaar staat deelname aan de “Five Countries” op het programma. Samen met een drietal fietsmaten (ook leden van onze club) staan we eind juni in Valkenburg aan de start om in vier dagen vijf landen te doorkruisen en daarbij zo’n 7500 hoogtemeters in 550 km te maken. Nu heb je in Vaals op een bepaald punt al makkelijk drie landen te pakken… dat scheelt. Volgend jaar 2025 staat wederom in Frankrijk La Marmotte op het programma. Om dan, als inmiddels 60-er, de leeftijd wat uit te dagen.

Sinds kort ben ik dus voorzitter van onze mooie club. Daarbij heeft het feit dat ik de komende jaren onderdeel ga uitmaken van een mooi, gemotiveerd en daadkrachtig bestuur de doorslag gegeven om kandidaat te willen zijn. Ik ben dit daarnaast aangegaan omdat ik van mening ben dat je binnen een vereniging als lid ook je verantwoordelijkheid moet nemen voor dit “verenigd” zijn. Verenigen is een werkwoord. Je kunt daarbij niet alleen verwachtingsvol naar anderen kijken en verwachten dat hetgeen waarvoor je als club tezamen bent, voor je wordt geregeld. Dit moet je echt sámen doen. Vanuit die visie doe ik dit graag en gemotiveerd.

Ik wil daar bij deze toch meteen een punt van maken, want als ik zie hoeveel moeite het kost om de vrijwilligers voor de aanstaande Grensland Heuvelenklassieker rond te krijgen, dan is dat wat mij betreft hard nodig! Kom op mensen, één zaterdagochtend een paar uurtjes… hoe moeilijk kan dit zijn.

Deze oproep geldt gelukkig niet voor alle sponsoren, commissieleden, wegkapiteins, trainers in het bos en alle leden die wél op hun manier een steentje bijdragen. Het geeft vertrouwen dat we met een stevige ruggengraat samen kunnen werken aan de toekomstplannen van onze mooie club. Tijdens de jaarvergadering hebben we daarover op mooie, moderne en interactieve wijze samen van gedachten gewisseld. Binnenkort zullen we jullie informeren over de verdere concrete acties. Voor nu groet ik jullie hartelijk en graag tot ziens op de weg of in het bos.